Fjalet e jetimit
Shume kohe kaloi
nga ajo nate,
kurr me le pran jetimores
dhe ike pa fjale.
Nente muaj me mbajte
mbrenda trupit tend,
valle as shume u merzite nga une
qe pa menduar me bere bonjak?
C'faj bera une
qe tani po vuaj
isha vetem foshnje e posalindur
spate meshire per mua?
S'mund te te urrej
zemra sma lejon
kam nevoj per ty
eja me perqafo !
Nene te lutem me merr
ashtu si me ke lene,
ketu drita per mua nuk deperton
vetem lotet dhe vuajtja me shoqerojne.
A ke mall per mua?
per femijen tend?
a ke nevoj ta degjosh zerrin tim
duke thirrur " Nene" ?
Nuk te njoha kurre,
kurre nuk te pash,
as fotografi tenden skam
te shoh te pakten a te kam ngjare ?!
Ne enderr shpesh me vjen,
me theret me perkedhel,
me puth fort me ledhaton
nga gjiri yt qumesht me dhuron.
Veshtroj lart qiellin
dhe filloj te qaj
lus perendine
tme jep nje sinjal !
Nje sinjal per ty
te vazhdoj te shpresoj
sepse vetem shpresa
me mban te gjalle ne bote.
Vrapoj dhe vrapoj
larg kesaj erresire
dua lumturi
dua nenen time.
C'do dite brodhi rrugeve
vetem ty tkerrkoj
hidherohem me veten
qe nuk te gjej dot !
Asgje timen skam
jam jetim i shkrete
vetem kjo jetimore
strehim mua me jep.
Ketu kam vellezer
me te njejtin fat,
nje deshire kemi
te gjejme nene e baba !
Jam femije i vogel
i mbushur plot jete
keshtu s'dua te rroj
nese nuk te gjej...
Ku je strukur nene
qe smund te te gjej,
je afer meje
apo lart ne qiell?
O zot te jam fale
mos me le te mjerre
me zgjat mua doren
me mer nga kjo jete...
Nuk dua te qaj,
nuk dua te vuaj,
e madhe eshte kjo bote
por nuk ka vend per mua ! by: Bije Alili II-1
| 
