|
Kur Zemra Fillon Të Qaj
!
Diçka po më verbon
po më humb
shikimin,
po më tret,
po më zhduk !
Ah! Aq shumë, aq
gjatë
sikur e ndjej që s‘do
të përfundon!
Një shigjetë po
del nga harku
më shpon,
më lëndon ...
Filloj të qaj
KOT !
Asgjë nuk ndryshon
vetëm lot
dhe lot ...
Mendime të errëta
Pendime!
Kërkoj ta kthej
kohën
sërish diçka e
kotë
kërkoj shumë gjëra
por të kota!
Ah sikur të mundem
vetëm edhe njëherë
jo më shumë!
të udhëtoj
në atë ëndërr të
bukur
ku realiteti ishte
paqyrë!
E shikoja veten
e lumtur, e bukur,
e buzëqeshur ...
Tani ajo pasqyrë
është e thyer
dhe ç’doher që
qëndroj pranë saj
dukem e shëmtuar,
e mërzitur!
Një lodhje e madhe
më këput shpirtin,
kam dhimbje!
Copëzat e zemrës
nuk mun ti mbledh!
Do të doja të
shndërohem në një
bust me ngjyrë të
zezë
ku zemra s’do të
rrahte
dhe lotët s’do t’më
vizitonin
Asnjëherë! by: Bije Alili III-2
| 
